Ater Dracones / ATERDRACON

————————————-————————————-———————————————————————————————————————————————————————
————- [ATERDRACON.net] — [FORUM] — [FB] — [DISCORD] — [R.S.I. – ATERDRACON] — [STEAM] ——————
————————————-————————————-———————————————————————————————————————————————————————

((UWAGA: Zdajemy sobie sprawę że nie każdy ma ochotę na RP – tak więc nie obawiajcie się, jest to opcja dobrowolna i nikogo się u nas do niczego nie przymusza, natomiast zapraszamy do wspólnej zabawy – na luzie i na wesoło.
Jeżeli nie wsparłeś jeszcze Star Citizen i nie możesz złożyć podania tutaj nic się nie stało – nikogo nie dyskryminujemy – możesz dołączyć do organizacji za pośrednictwem naszej strony.

Ater Dracones to najstarsza aktywna i największa polska gildia Star Citizen – istniejemy od 2014 i wciąż rośniemy w siłę. Tworzymy najbardziej aktywną i najlepszą społeczność Star Citizen PL na portalu [Game Armada]))

– Nasza historia? – Val słysząc twoje pytanie wpatruje się chwilę w sufit pocierając kilkudniowy zarost na szczęce – właściwie to wszystko zaczęło się od dwójki idiotów którzy nie potrafili odpuścić. Ona prowadziła interesy o co najmniej wątpliwej legalności, on z kolei był łowcą głów. Poznali się jak to nieraz bywa latając po przeciwnych stronach w jednym z konfliktów na pograniczu. Ona eskortowała ładunek średniej legalności, na przejęcie którego on otrzymał zlecenie. Po pierwszej potyczce zakończonej remisem nabrali do siebie zdrowego respektu. Ich statki i umiejętności pilotażu były podobne więc żadne nie miało przewagi. Taki stan rzeczy pozostał niezmienny i na przestrzeni kilku lat mimo wielu spotkań rywalizacja pomiędzy tą dwójką pozostawała nierozstrzygnięta.

Bierze do ręki szklankę i zaczyna ją polerować białą ścierką, jednocześnie kontynuując opowieść.
– Patowa sytuacja trwała aż do chwili gdy w trakcie jednej z potyczek nadziali się na hordę vanduulskich statków które najprawdopodobniej szukały kolejnej słabo chronionej kolonii do złupienia. Niestety przy tym jak lokalne rządy potrafiły skąpić na obstawę nowych kolonii podobne zdarzenia miały miejsce całkiem często. Przewaga ilościowa wroga była na tyle znaczna, że nie zastanawiali się długo i osłaniając się nawzajem zdołali ujść cało z opresji – a nawet przy okazji zestrzelić kilka Scythe’ów które szczególnie dały im się we znaki…

Mężczyzna milknie na dłuższą chwilę tak jakby odgrywał jakieś wydarzenie w pamięci. Po chwili kontynuuje opowieść.
– W trakcie tego spotkania okazało się że przez dotychczasowe starcia zdążyli świetnie poznać swoje możliwości oraz słabe strony przez co bardzo dobrze uzupełniali się nawzajem. Sporym zaskoczeniem dla obojga był fakt że współpraca szła im zadziwiająco dobrze. – Na twarzy mężczyzny pojawia się krzywy uśmiech. – Ciekawe, nie sądzisz? Jak jedno zdarzenie z wrogów potrafi zrobić partnerów… Oczywiście nie stało się to od razu, ale po tym zakończyli swój konflikt, widząc że razem są w stanie działać sprawniej. Zaczęli wspólnie wykonywać zlecenia, a także podejmowali się trudniejszych zadań. Ale to już historia na inną okazję.

Val odstawia szklankę na bar i zabiera się za kolejną kontynuując swoją opowieść. – Upłynęło ładnych parę lat, dołączyli do nich inni i grupa się rozrosła. Zadania stały się bardziej lukratywne ale i niebezpieczeństw przybyło. Zdarzyło się, iż wykonywaliśmy kolejne zlecenie dla jednego z syndykatów wywodzących się jeszcze z Terry. Organizację tę zwano Ater Dracones – Czarne Smoki. Po śmierci szefa Smoki były w trakcie długotrwałej i wyniszczającej wojny domowej o władzę nad Syndykatem. Po wielu miesiącach walk i mniej lub bardziej jawnych działań doszło do walnej bitwy między dominującymi frakcjami. Na szczęście my w tym nie braliśmy udziału… Po powrocie z misji, zamiast zapłaty, zastaliśmy zgliszcza po tym, co było niegdyś prężnym i dochodowym interesem. I wtedy nasza para wpadła na pomysł: dlaczego by nie przejąć terytorium Czarnych Smoków? Po rzezi jaka miała miejsce to przecież prawdziwa ziemia niczyja, pełna możliwości. A by nie musieć rozbijać tylu łbów udowadniając że nie warto z nami zadzierać można przecież wskrzesić rozbitą organizację i samemu czerpać z niej korzyści.

Val prostuje się i wskazuję ręką na stary hełm bojowy ozdabiający ścianę za barem. Na jego pokiereszowanej powierzchni nadal jednak wyraźnie widoczny jest smoczy emblemat Syndykatu. – Tak narodziły się Czarne Smoki w obecnej formie. Obowiązuje nas wzajemny szacunek i lojalność. Nie wahamy się przekroczyć żadnej granicy idąc na pomoc naszym ludziom. Rośniemy w siłę, zdobywamy wpływy i bogactwo.